مدارک دیجیتال مارکتینگ داوود ستوده راد

سایت داود ستوده راد یا dsrad مخفف اسم davood sotoudeh rad  پس از چندین ماه آزمون و خطا و تحقیق روی دانشی که داشتم این سایت و برای نیش مارکتینگ قالب المنتور کاربران انگلیسی زبان گذاشتم.

و سایت dmshop.ir ابتدا فروشگاه دیجیتال مارکتینگ بود و بعدش در سال ۱۴۰۰ تصمیم گرفتم بکنمش فروشگاه دنیای مجازی و فروش بازی و فیلم روش انجام بدم.

میخواستم تو دیجیتال مارکتینگ تو گرایش تخصصی کار کنم و انتخابم بعد حدود یک سال کلنجار با منطق و احساسم ، فروشگاه اینترنتی شد.

سال ۱۳۹۹ برای دو تا فروشگاه اینترنتی به اسم شرافیت و اوریکو به عنوان کارمند مدیر دیجیتال مارکتینگ کار کردم تا بتونم کامل از فروشگاه اینترنتی تجربه کسب کنم و اکنون هم فروشگاه اینترنتی خودم راه اندازی کردم.

ابتدا با سایت دیجی کالا همکاری در فروش انجام دادم و سایت diqikala.com راه اندازی کردم تا فروشگاه همکاری در فروش روشش انجام بدهم.

نمیدونم این دوران چرا تو زندگیم لازم بود و چرا دو سال طول کشید !

از سال ۹۵ تا سال ۹۷ تو تهران دنبال کار بودم ابتدا تو تخصصم که شبکه بود گشتم که متاسفانه به دلیل مافیاش و نداشتند تخصص کافی خودم و هزینه بالای کلاسش نشد که نشد و رفتم سراغ طراحی وب سایت که دوران دانشگاهی انجام میدادم و اونم به دلایلی دیگه نمیشد و ۱۸  کاریابی تو تهران ثبت نام کرده بودم و هر روز ارسال رزومه و مصاحبه کارم بود و وقتی اسفند ۹۶ به خودم آمدم که یک ماه دیگه ۳۰ ساله شدم و هیچی ندارم نه از نظر مالی و از نظر تخصص و نه آینده ای روشن برای خودم.

تو خدمت بهم خیلی خوش گذشت و ۳۱۰ روز داخل پادگان لشکر اهواز موندم . مجبور نبودم برای خرج جای خوابم و غذام کارگری کنم و تمرکز بیشتر داشتم .بعد از مدتی مسئول کتابخانه ارتش شدم چون قبلا تو هنرستان هم مسئول کتابخانه بود راحت تونستم توش موفق بشم و پس از مدتی مجله های قدیمی که تاریخش گذشته بود از عمده فروش ها می خریدم و دونه ای می فروختم با پولش تونستم یک موبایل بخرم و ۲۰۰ تومان هم پول برای شهریه دانشگاه جمع کنم و روزهای دیگه هم درس میخوندم برای کنکور دانشگاه که به دلم افتاد تا به دانشگاه علمی کاربردی برم و همون سال کنکور که دادم دانشگاه علمی کاربردی صنایع مخابرات راه دور شیراز رشته فناوری اطلاعات کاردانی قبول شدم.

برای من شروع ۱۵ سالگی یعنی  استقلال کامل مالی ،رفتن به مدرسه شبانه روزی شروع این استقلال از خانواده ای که نبودش ، بود.

حقیقتش این از ۱۸ مرداد سال ۸۲ من خواستم خودم برای خودم کار کنم مستقل از همه حمایت های مالی و عاطفی شدم و این تاریخ هیچ وقت فراموش نمی کنم اما کارگری انتخاب اجباری من شد. تو ۱۷ سالگی تلاشم کردم کافی نت بزنم و یا گیم نت بزنم که شکست خوردم و پس از کارگری تو رستوران پدیده شاندیز یک کامپیوتر خریدم و باهاش فروشگاه اینترنتی با وبلاگ راه انداختم . اینم شکست خوردم و هیچ مشتری نداشتم. گاهی اوقات رایت سی دی های هنرستان و انجام میدادم و بیشتر اوقات وبلاگ نویسی میکردم و مابقی روزهام تو کارگری می گذشت.

انتخاب رشته برنامه نویسی در هنرستان کاردانش شبانه روزی شهید باهنر شاندیز با معدل ۱۷ برای خیلی تعجب انگیر بود اما حقیقتش من به گرافیک علاقه داشتم و این انتخاب بهترین گزینه برام بود.

خیلی برام جذاب نبود ابتدایی زندگیم، وقتی که ۶ ساله ام بود ، زنی بهش می گفتم مادر بهم گفت من ماردت نیستم و من بچه طلاقم باید برگردی پیش مادرت !

زندگیم بهم از این لحظه به بعد نشون داد چیزی به اسم شانس برام نداره و هر چیزی که میخوام باید براش تلاش کنم و تا الان به هر آرزو و رویایم رسیدم با تلاشم بوده است.

 تا آخر ۸ سالگی که رفتم اول ابتدایی توپی سرگردان بودم و  نفهمیدم چرا اینقدر پاسکاری شدم تا اخر سال پنجم ابتدایی هم ، پنج سال هر ثلث یک مدرسه درس می خوندم!