انواع استارت آپ‌ چیست ؟

انواع استارت آپ های مختلف و گوناگون وجود دارند که هر کدام از آن ها دارای ویژگی های متفاوتی هستند. با در نظر گرفتن محبوبیت بالای شرکت های نوپا و استارت آپ های مختلف در عصر حاضر، آشنایی با انواع آن ها برای هر فردی که قصد راه اندازی کسب و کاری را دارد، ضروری است. کارآفرینان با کسب اطلاعات کافی و آشنایی با انواع استارت آپ ها می توانند بهترین بستر را برای اجرای ایده ی مد نظر خود پیدا کنند. اگر شما هم قصد راه اندازی یک استارت آپ را دارید ولی از اطلاعات کافی در این راستا برخوردار نیستید، توصیه می کنیم تا انتهای مقاله انواع استارت آپ‌ آکادمی راد با ما همراه باشید.

استارتاپ (Startup) نامی است که امروز آن را زیاد می‌شنویم و می‌بینیم. بیشتر ما می‌دانیم که این نام انگلیسی برای پاره‌ای از کسب و کارها به کار می‌رود. بهترین معادل فارسی شناخته شده برای آن واژه «شرکت نوپا» بوده است. نکته جالب در مورد کسب و کارهایی که این نام را می‌گیرند، تفاوت‌هایی است که باهم دارند. بر این اساس لازم است درباره انواع استارتاپ توضیح دهیم تا علت این نامگذاری با وجود تفاوت‌ بین کسب و کارها روشن شود.

ماهیت استارتاپ به هیچ عنوان به یک شاخه و حوزهٔ مشخص محدود نیست و می‌تواند انواع و اقسام کسب و کارها را شامل شود و هیچ شباهت خاصی به کمپانی‌ها و بیزنس‌های برآمده از سیلیکون ولی نداشته باشد. منتها یک سری خصوصیات هستند که انواع استارت آپ را از یک کسب و کار سنتی و مرسوم تفکیک می‌کنند و آنها را در یکی از طبقه‌بندی‌های تعریف‌شده برای انواع استارت آپ قرار می‌دهند.

استارتاپ را چگونه تعریف می‌کنند؟

قبل از انواع استارت آپ‌ ، لازم است بدانید که هیچ تعریف یکتا و دقیقی از این پدیده در دست نیست. «نیل بلومنتال»، یکی از موسسان و مدیران شرکت «واربی پارکر» می‌گوید:

«یک استارتاپ برای حل مشکلی کار می‌کند که راه حل آن واضح نبوده و موفقیت نیز تضمین شده نیست.»

اگرچه تمام ابعاد این پدیده را نمی‌توان در یک جمله خلاصه کرد؛ اما تمام استارتاپ‌ها در موارد زیر مشترک هستند:

• نوآوری: تمام کسب‌وکارها برای موفقیت نیازمند یک مزیت رقابتی هستند که آن‌ها را از رقیبان مجزا کند، برای استارتاپ‌ها این عامل مجزا کننده «نوآوری» است.
• منحنی رشد: استارتاپ در مراحل ابتدایی منحنی رشد خود قرار دارد.
• سرعت رشد: هدف استارتاپ‌ها رشد و توسعه سریع است. همین مورد مفهوم «استارتاپ» را از «کسب و کار کوچک» مجزا می‌کند.
• انعطاف پذیری بالا: بازار پویای امروزی نیازمند واکنشی بودن راهبرد درصد زیادی از سازمان‌هاست.
• حل مسئله: کشف یک مسئله (نیاز) و پاسخ دادن به آن به بهترین و بهینه‌ترین شکل.
• مقیاس پذیری: درصد قابل توجهی از کسب‌وکارهای نوپا با اهداف بلندپروازانه تاسیس می‌شوند.
• تیم کوچک کاری (زیر 100 نفر)

در واقع هر کسب و کاری که تعدادی از این موارد شامل حالش بود به احتمال زیاد یک استارتاپ است. یک شرکت استارت آپی معمولاً با زیر ۳۰ نفر نیرو (تعداد پرسنل لزوماً عامل تعیین‌کننده‌ نیست) آغاز کرده و مخارجش از طریق فرایندهایی مثل بوت استرپ Bootstrap و حمایت سرمایه‌گذاران خارجی و دریافت وام‌ تأمین شود. چنین شرکتی هنوز به درآمدزایی کامل و بلوغ یک کسب و کار جا افتاده نرسیده، برای خرید و فروش نهایی آماده نبوده و در مسیر پیشرفت در حال تاتی کردن باشد.

اما از نظر ساختاری انواع استارت آپ در صنایع مختلف به پنج گونهٔ مختلف تقسیم می‌شوند که هر کدام از رویکرد متفاوتی پیروی می‌کنند و در نحوهٔ رشد و تغییر سایز کمپانی یا به قولی فرایند Scaling (تغییر مقیاس یا همان رشد بیزنس) با هم فرق دارند.

استارت آپ کسب و کارهای کوچک (Small business startups)
استارت آپ های خریدنی (Buyable startups)
استارت آپ های مقیاس‌پذیر (Scalable startups)
استارت آپ کمپانی‌های بزرگ (Offshoot startups یا Big Company startups)
استارت آپ های اجتماعی (Social startups)

استارت‌ آپ‌ کسب‌ و کارهای کوچک

این گونه از استارتاپها، شرکت‌های مستقلی هستند که به صورت انفرادی و یا با یک تیم‌ کوچک دو سه نفره (یا بیشتر) کارشان را آغاز می‌کنند و قرار است که در نهایت به یک Small Business سودآور تبدیل شوند. این شرکت‌ها سودای رسیدن به حد و اندازهٔ ابرکمپانی‌ها را ندارند، اما بعید هم نیست که در آینده کسب و کارشان سکه شود و به وسعت و ایجاد شعبه‌های بیشتر رو بیاورند.

تمیز دادن یک استارتاپ و یک کسب و کار کوچک، تا حدی مبهم است و این دو عبارت هر از گاهی به جای هم استفاده می‌شوند و این هیچ ایرادی ندارد. بعضی از استارتاپ‌های کوچک و جمع و جور، با این ذهنیت وارد گود می‌شوند که تا حدی پیشرفت کنند و در رادار سرمایه‌گذاران یا کمپانی‌های بزرگ قرار بگیرند تا بلکه توسط آنها خریداری شده و خودشان را با جیب پرپول بازنشسته کنند.

این قبیل کسب و کارها می‌توانند حالت انفرادی داشته باشند (مثل تدریس آنلاین) و یا مشارکتی کار کنند و کل ماجرا توسط یک تیم جمع و جور هدایت شود (یک فروشگاه آنلاین یا مجلهٔ سرگرمی). اما بسیاری از اسمال بیزنس‌ها، از اینکه در همان فاز استارتاپی بمانند و یک ثبات درآمدی داشته باشند راضی هستند و لزوماً تمایلی به تغییر سایز نشان نمی‌دهند.

چون رشد سریع کمپانی و افزایش دامنهٔ‌ فعالیت و بالا بردن تعداد کارمند و خدم و حشم، در کنار جذابیت‌ها مشکلات خاص خودش را هم دارد. وادی کسب و کار هم درست مثل طبیعت بیرحم است و در طبیعت هیچ شکلی از رشد و پوست‌اندازی، بدون درد و مقادیری دردسر امکان‌پذیر نیست. نشان به آن نشان که کسب و کارهای زیادی در این مرحلهٔ اولیه و در همان اندازه‌ٔ کوچک، موفق بوده و به محض تغییر سایز، دچار مشکلات عدیده‌ای شده و یا به کلی از هم پاشیده‌اند.

بنابراین عجیب نیست که صاحبان کسب و کارهای کوچک، نسبت به رفتن به مرحلهٔ بعدی مقاومت نشان بدهند و دنبال دردسر نباشند. چون پیشرفت کند و با طمأنینه و سر و صدای کم، برخی اوقات بهتر از رشد خیلی سریع و تَرَک برداشتن و ضرر و زیان مالی است.

مثلاً 24Hour Tees نمونه بارز یکی از همین استارتاپ هاست که با همان اندازهٔ کوچک موفقیت بزرگ و قابل توجهی بدست آورده‌ و با وجود پتانسیل بالا، عجله‌ای برای تغییر ندارد. تیم تشکیل‌‌دهندهٔ این بیزنس مثل یک خانوادهٔ کوچک و منسجم هستند و مدل بیزنسشان مقیاس‌پذیری خوبی دارد. یعنی هر زمان که اراده کنند، امکان تغییر سایز و افزایش دامنهٔ کسب و کارشان فراهم است.

این جماعت تی‌شرت طراحی می‌کنند و هیچ محصول به قولی های‌تِک و فناوری عجیبی و غریبی در کارشان نیست. موفقیت آنها اثباتی بر این واقعیت است که برای راه‌اندازی یک استارتاپ آینده‌دار، اجباری به فعالیت در حوزهٔ فناوری و تکنولوژی و هوا کردن سفینه‌ٔ فضایی نیست. بلکه می‌توان با یک ایده‌ٔ بسیار ساده و استفادهٔ ابزاری از امکانات فناوری، بیزنس‌مدل سودآوری خلق کرد و با صرفه‌جویی در هزینه و زمان و بهینه کردن تمام فرایندها،‌ گلیم خود را از آب بیرون کشید.

و دقیقاً فرق 24Hour Tees با سایر کسب‌ و کارهای کوچک و سنتی در همین نکته پنهان است. بیزنس‌های سنتی، در دوران قدیم گیر کرده‌ و هیچ استفاده‌ای از فناوری‌های روز نمی‌برند، در حالی که استارتاپ‌های موفق، حتی اگر ماهیت محصول و خدماتشان سنتی باشد،‌ از تمام ابزارهای اتوماسیون‌ برای کاهش هزینه‌ها و پیشرفت کسب و کار بهره می‌برند و در صفر تا صد راه اندازی استارتاپ همیشه گوشه چشمی هم به فناوری دارند.

استارت آپ های خریدنی

این گونه از انواع استارت آپ، با هدف جذب و ادغام در کمپانی‌های بزرگتر تأسیس می‌شوند و برای تحقق این هدف، سعی می‌کنند پتانسیل چشمگیری از خودشان نشان بدهند و نیازی هم نیست که حتی سودآور باشند. آنها می‌خواهند طرحی نو دراندازند و در رادار سرمایه‌گذاران و بازیگران اصلی صنعت چشمک بزنند.

و چشمک زدن همانا و پیدا شدن سر و کلهٔ غول‌هایی مثل گوگل و فیسبوک و اوبر و آمازون و مایکروسافت و غیره همان. این شرکت‌های بزرگ تا دلتان بخواهد از این نوع استارت آپ ها خریداری و بلعیده‌اند و با این کار، علاوه بر اضافه کردن تکنولوژی و توانمندی استارتاپ مورد نظر به جعبهٔ ابزار خود، از بوجود آمدن یک رقیب بالقوه و خطرناک در آینده جلوگیری کرده‌اند.

در واقع سرمایه‌گذاران کارکشته و شرکت‌های بزرگ همیشه در حال رصد کردن فضای استارتاپی هستند. در عین حال از ریسک بالا و احتمال شکست این تیم‌های کوچک باخبرند. اما تمرکز اصلی آنها روی ظرفیت‌های بالقوه است و اگر چیز چشمگیری ببینند سرعت وارد عمل می‌شوند و فرصت را از چنگ شرکت‌های رقیب در می‌آورند.

به هرحال دنیا را چه دیدید، شاید تک‌شاخ‌ بعدی (استارتاپهای نادری که به موفقیت انفجاری و بسیار بالایی دست پیدا می‌کنند) یک جایی در دل همین تیم‌های کوچک مخفی شده باشد. این مدل از انواع استارت آپ ها معمولاً در حوزهٔ نرم‌افزار و فناوری و تولید اپلیکیشن فعالیت می‌کنند و آمال و آرزویشان در این است که به اندازهٔ کافی موفق شوند و بتوانند در جلسهٔ مذاکره با بزرگان صنعت حسابی طاقچه‌بالا بگذارند و کسب و کار و تیمشان را به بالاترین قیمت ممکن بفروشند.

البته ماجرا در عمل سخت‌تر از این حرف‌هاست و در هر گوشه و کناری از صنعت نرم‌افزار، رقابت شدیدی برقرار است. برای اشاره به دو نمونهٔ موفق از این استارت‌ آپها می‌توان از Salesfordce.com و یا پلتفرم معروف Dropbox نام برد. اگر به آشنایی با نمونه‌های بیشتری تمایل داشتید به مطلب استارتاپ های موفق دنیا مراجعه بفرمایید.

استارت‌ آپ‌ های مقیاس‌پذیر

اجازه بدهید اول منظور از عبارت مقیاس‌پذیر یا Scalable را روشن‌تر کنیم. در ادبیات استارتاپی به شرکت و کسب و کاری مقیاس‌پذیر می‌گوییم که بتواند با به راحی با افزایش تعداد مشتریان یا جذب سرمایه و نیروی بیشتر، بیزنسش را گسترده‌تر و بزرگتر کند و به راحتی تغییر سایز دهد. هرچند این اتفاق بدیهی و مطلوب به نظر می‌رسد اما در واقعیت، چیزی نیست که برای تمام کسب و کارها و بیزنس‌مدل‌ها شدنی و امکانپذیر باشد.

فرقی هم ندارد که یک بیزنس یا استارتاپ نوپا در حیاط‌ پشتی یا انباری خانهٔ پدری ایجاد شده و یا کلی دفتر و دستک و بیست نفر کارمند داشته باشد. خصوصیت مقیاس‌پذیری، یکی از نقاط قوت هر بیزنسی به شمار می‌رود و بسیاری از اپلیکیشن‌هایی که امروز می‌شناسیم و در یک زمان کوتاه سر و صدایی به راه انداخته‌اند، نمونه‌‌ای از استارت‌آپ‌های مقیاس‌پذیر هستند.

روال کار به این ترتیب است که کسب و کار با یک حجم محدودی از خدمات و سفارش‌گیری و تعداد کمی از کارمندان پیش می‌رود و کم‌کم در شبکه‌های مجازی و فضای کسب و کار سری در سرها پیدا می‌کند. در این مرحله از یک پایگاه هوادار یا پایگاه مشتریان ثابت برخوردار شده و با خیالی آسوده به مقیاس یا اندازه یا مرحلهٔ بعدی می‌رود و تغییر سایز می‌دهد.

منتها این تغییر سایز، بدون سرمایه و نیرو و زیرساخت‌های بیشتر امکانپذیر نیست و اینجاست که پای انواع و اقسام سرمایه‌گذاران از Angel Investor یا به اصطلاح سرمایه‌گذاران فرشته تا Venture Capitalists یا سرمایه‌گذاران خطرپذیر یا شرکای تجاری و حتی دوستان و آشنایان و هواداران و خلاصه تمام نیروهای موجود به وسط آمده و سرمایهٔ لازم برای این دگردیسی فراهم می‌شود.

در ادامه و در صورتی که همه چیز با ریتم مناسبی پیش رفت و کمپانی از فرایند تغییر جان سالم‌ به در برد، امکانش هست که سرمایه‌گذاران بزرگتر و شرکت‌های دانه‌درشت صنعت به سراغشان بروند و کل استارت آپ را با جایش خریداری و بنیانگذارانش را سفید‌بخت کنند. البته تمام تیم‌های استارت آپی به دنبال فروش کسب و کارشان نیستند و برخی از آنها مثل ConvertKit به طور مستمر به رشد و تغییر سایز ادامه داده، مسیر خودشان را می‌روند و عامدانه در وضعیت استارتاپی باقی می‌مانند.

این هم مد نظر داشته باشیم که شرکت‌هایی که از پایگاه هواداران خوبی برخوردارند و با به تصویر کشیدن اهدافشان سر و صدای کافی را به پا کرده‌‌اند، نیازی ندارند دست به دامن سرمایه‌گذاران درشت و میلیاردرها بشوند. بلکه می‌توانند مثل Oculus که نمونهٔ موفقی از این ماجراست، روی وفاداری مشتریان و خریداران بالقوه‌ خود حساب کنند و بدون اینکه هنوز محصولشان را به تولید انبوه رسانده باشند، سرمایهٔ‌ لازم را از هواداران بدست آورند. راستی می‌دانید تفاوت کارآفرینی و استارتاپ چیست؟ و کدام یکی با روحیات شما سازگارتر است؟

استارت آپ کمپانی‌های بزرگ

استارت آپ کمپانی‌های بزرگ یا استارتاپهای زیرمجموعه‌، مدلی از انواع استارت آپ ها هستند که از شرکت‌های بزرگتر منشعب شده و مانند نمونه‌های دیگر از صفر مطلق بوجود نمی‌آیند یا به قولی self-starter و خودآغازگر نیستند. به بیان ساده، یک شرکت مادر به یک زیرمجموعهٔ کوچکتر حیات می‌بخشد و شاخهٔ جدیدی از فعالیت را ایجاد می‌کند. چنین تاکتیکی می‌تواند با اهداف مختلفی صورت بگیرد و بعضی اوقات صرفاً برای از میدان به در کردن رقبا و یا یک حریف تازه‌وارد باشد.

مثلاً فرض کنیم که یکی از شرکت‌های لبنیاتی بزرگ در کشور ما، فقط به این دلیل خط تولید بستنی‌های جدیدش را راه می‌اندازد که روی بازار حریف تأثیر بگذارد و از کورس رقابت و نوآوری عقب نباشد. این شرکت‌های جدید یا همان کسب و کارهای زیرمجموعه، معمولاً آزادی عمل کاملی دارند و می‌توانند آنطور که اقتضای بازار جدید است، آزمون و خطا کنند و در پیشبرد بیزنس از خط مشی کمپانی مادر فاصله بگیرند.

شرکتی مثل Sidewalk Labs که در ۲۰۱۵ به عنوان یکی از شاخه های شرکت آلفابت Alphabet (کمپانی صاحب Google) تأسیس شده نمونهٔ خوبی از این قبیل استارتاپهاست. هدف ساید واک لبز ارتقای زیرساخت‌های فناوری در شهرها و پایین آوردن هزینهٔ زندگی و سهولت استفاده از تکنولوژی برای مردم است که در نوع خود، هدف بسیار جذاب و آرمانگرایانه‌ای به شمار می‌رود.

استارت آپ های اجتماعی

این مدل از انواع استارت آپها می‌توانند در قالب شرکتهای غیرانتفاعی (non-profit) و خیریه به فعالیت بپردازند و آن تصویر کلیشه‌ای از حریص بودن و هول و ولای استارت‌ آپها برای جذب سرمایه و رشد بیشتر را نقض کنند. این قبیل کسب و کارها در یک کلام برای انجام کار خیر طراحی می‌شوند و محور فعالیتشان را بر کارهای بشردوستانه یا محیط زیستی قرار می‌دهند.

استارتاپ‌های اجتماعی هم مثل سایر انواع استارت آپ، از همان شاکلهٔ سازمانی و مالی برخوردارند با این تفاوت که به جای جذب سرمایه با هدف درآمدزایی و برگشت سرمایه، روی کمک‌های بلاعوض و افراد دست به خیر حساب می‌کنند و از این طریق عملیاتشان را پیش می‌برند. به عنوان نمونه‌های بارز از این مدل استارت آپهای اجتماعی، می‌توان به دو مورد موفق در کشور خودمان اشاره کرده. یکی نذر طبیعت (nazretabiat.ir) و دیگری کارزار (karzar.net) که هردو با هدف ایجاد تغییرات مثبت اجتماعی و زیست‌محیطی فعالیت کرده و تا به امروز قدم‌های مثبتی در این راستا برداشته‌اند.

یا به عنوان یک مثال خارجی از استارتاپ اجتماعی Code.org نام ببریم که توانسته با جمع‌آوری حدود ۶۰ میلیون دلار از شرکت‌های دانه‌درشتی مثل گوگل و فیس بوک و غیره، فرصت‌ تحصیل و فعالیت در زمینهٔ علوم کامپیوتر را برای طیف بیشتری از دانشجویان نیازمند و مستعد فراهم کند. کانادا هم چند سالیست که به این فضا ورود کرده و اگر مایل بودید به لیست استارتاپ های کانادا مراجعه بفرمایید.

رایج ترین انواع استارت آپ

تا اینجا با انواع استارت آپهای موجود و تفاوت‌های کلی آنها آشنا شدیم. اما اگر دقت کنیم همهٔ‌ آنها در یک مورد همپوشانی دارند و آن عنصر مشترک، مقادیری تجربه و آموزش و دانش، در جهت تولید و ارائه یک خدمت و یا کالای خاص با اتکا به ابزارهای فناوری است. اگر چنین تجربه‌ای در فرد یا تیم مورد نظر وجود داشت و شیوهٔ ارائه محصول هم در حد قابل قبولی جذاب بود، احتمال موفقیت کسب و کار وجود دارد.

فقط فراموش نکنیم که راه اندازی استارتاپ شاید کار سرراستی باشد، اما موفقیت و به بار نشاندنش آنقدرها هم ساده‌ نیست. درصد بزرگی از استارتاپ‌ها با توپ پر و ایده‌های رنگ و وارنگ به میدان می‌آیند، چند صباحی فعالیت می‌کنند و جوانه می‌زنند و از آن طرف مثل برگ خزان می‌ریزند و فراموش می‌شوند. این طبیعت ماجراست و بهرحال هیچ کار مهم و ارزشمندی، بدون آغاز کردن و آزمون و خطا امکانپذیر نبوده و در مسیر موفقیت، هیچوقت تضمینی در کار نیست.

موارد زیر تعدادی از رایج ترین حوزه‌های موجود برای انواع استارت آپ ها هستند و به خاطر گستردگی بالا و عمق بازاری که دارند، گزینه‌های خوبی برای کسب و کارهای نوپا تلقی می‌شوند.

• بازاریابی و تبلیغات
• مراقبت های بهداشتی
• خدمات آی تی
• خدمات بیمه
• تحصیلات
• مشاور املاک
• محیط زیست و انرژی
• خرده‌فروشی و تجارت الکترونیک
• بلاکچین و ارزهای دیجیتال
• فروش آبونمان و لایسنس نرم افزار (SaaS)

معرفی انواع استارت آپ در مقاله انواع استارت آپ‌

با طی شدن مراحل فوق، عملاً راه اندازی استارت آپ ممکن می‌شود و می‌توان ادعا کرد که به فروش محصول یا ارائه خدمات منتج خواهد شد. در گام اول، به داشتن یک ایده به صورت جدید یا اقتباس گرفته از یک شرکت دیگر اشاره کردیم، اما در این ایده مشخص نشد که دقیقاً قرار است که کار به چه صورتی انجام شود و نوع استارت آپ به چه صورت است. در اینجا ما استارت آپ ها را به شش دسته کلی تقسیم کرده‌ایم که هر کدام از آنها ممکن است زیر لایه‌های دیگری نیز داشته باشند:

استارت آپ های فعال در زمینه سبک زندگی

مفهوم استارت آپ سبک زندگی شامل پروژه‌ها و کارهایی می‌شوند که با سبک زندگی افراد مختلف در ارتباط هستند. در واقع هدف از راه اندازی این استارت آپ ها، کمک به بهبود زندگی افراد جامعه با استفاده از روش‌های مختلف است. مثلاً ممکن است یک گروه از آنها به سراغ آموزش روش‌های آشپزی بروند و گروهی دیگر در زمینه حفظ سلامت خانواده‌ها فعالیت کنند. حال ممکن است کار این گروه به صورت مجازی و در قالب تیم‌های اینترنتی انجام گیرد یا در فضای واقعی و به صورت یک شرکت واقعی پروژه خود را راه اندازی کنند.

استارت آپ های کوچک(مشاغل خانوادگی)

 این گروه بیشتر به صورت مشاغل کوچک تشکیل می‌شوند و معمولاً خانوادگی اداره می‌شوند. فرض بگیرید که یک خانواده تصمیم می‌گیرد که یک شرکت خدماتی تأسیس کنند و از طریق خدمت رسانی به افراد جامعه، کسب درآمد کنند. حتی ممکن است چند نفر از دوستان یا از آشنایان در زمینه تولید یک محصول خاص، مانند تولید کفش با یکدیگر توافق کنند و سرمایه راه اندازی آن را نیز به صورت شراکتی تأمین کنند. نکته‌ای که حائز اهمیت بوده این است که این مدا از مشاغل سود زیادی به دست نمی‌آورند، اما از ثبات کاری خوبی برخوردار خواهند بود.

استارت آپ های مقیاس پذیر

استارت آپ هایی در این دسته قرار می‌گیرند که علاوه بر اینکه به سوددهی بالا فکر می‌کنند، رویای جهانی شدن را نیز در سر دارند. آنها مدام در فکر بزرک کردن کسب‌وکار خود هستند و مدام در جستجوی جذب سرمایه برای بزرگتر شدن هستند. از مهم‌ترین این نوع استارتاپ‌ ها می توان به فیسبوک و اوبر اشاره کرد. این گونه شرکت‌ها یا موفق می‌شوند و به رویای جهانی شدن خود می‌رسند و یا به طور کلی شکست می‌خورند.

استارت آپ های کوچک وابسته به شرکت‌های بزرگ

این استارت آپ ها به نمایندگی از شرکت‌های بزرگ وظیفه دارند که در جهت بهبود عملکرد آنها عمل کنند. معیارهای مختلفی برای کار این گروه وجود دارد و آنها بیشتر سعی می‌کنند که کارشان جنبه مطالعاتی داشته باشد و اقدامات اولیه برای شرکت‌های بزرگ‌تر را انجام دهند. مثلاً یک شرکت بزرگ تصمیم می‌گیرد که یک محصول x را در بین محصولات خود قرار دهد. پس این گروه موظف می‌شوند که وضعیت بازار و مشتریان را نسبت به این محصول یا خدمات بررسی کنند و در صورت موفقیت در این حوزه، شرایط را برای حضور شرکت‌ بزرگتر فراهم کند. دسته‌ای دیگر از این‌گونه استارتاپ‌ها نیز وجود دارند که به فروش و بازاریابی محصول شرکت‌های بزرگ می‌پردازند.

استارت آپ های فعال در زمینه شبکه‌های اجتماعی

 با رشد رسانه‌های اجتماعی و دسترسی بیشتر افراد جامعه به این ابزارها، حوزه کارآفرینی در این بخش نیز توانسته است که نقش خود را به خوبی ایفا کند. احتمالاً مطالب زیادی در مورد کسب درآمد از اینترنت با استفاده از ابزارهایی مانند اینستاگرام، تلگرام و فیسبوک را مطالعه کرده‌اید و می‌دانید که حتی یک نفر نیز می‌تواند به صورت انفرادی در این حوزه کسب درآمد کند. اما برخی از افراد ایده پرداز، ترجیح می‌دهند که به صورت گروهی وارد این حوزه شوند و با طراحی یک نرم افزار یا یک اپلیکیشن، به راحتی شرایط کسب درآمد اینترنتی را فراهم کنند. نمونه‌های متعددی از این تیم‌ها در سطح ایران و سطح جهان وجود دارد که با یک جستجوی ساده در اینترنت می‌توانید نمونه‌های موفق آنها را پیدا کنید.

لین استارتاپ چیست؟

لین استارتاپ (lean startup) یا همان استارت آپ های ناب یک مفهوم خاص در راه اندازی کسب‌و‌کارهای جدید است که ریسک‌پذیری آنها را تا حدود زیادی کاهش داده و به نوعی اطمینان از فروش محصول را بالا می‌برد. در مفهوم استارت آپ به شکل سنتی، فرایند تولید محصول و عرضه آن به بازار بدون مطالعه مشتریان انجام می‌گیرد و معمولاً درصد بالایی از استارتاپ ها دچار مشکل و شکست می‌شود.

در ادامه مقاله انواع استارت آپ‌ باید بدانید که مفهوم لین استارتاپ در ابتدا توسط اریک ریس و استیو بلنک مطرح شد که بر اساس متدولوژی توسعه مشتری اجرا و پیاده سازی می‌شد. در این شیوه، به کارآفرین امکان کار همزمان بر روی تولید محصول یا خدمات و همچنین مطالعه بر روی مشتریان داده می‌شود. یعنی کارآفرین هم فرصت دارد که محصول خود را تولید کند و هم می‌تواند وضعیت بازار و مشتری را بررسی کند. بنابراین، لین استارتاپ کمک می‌کند که شرکت‌های نوپا خیلی سریع‌تر خود را در بازار پیدا کرده و آمار شکست آنها کاهش پیدا کند. البته این روش بسیار گسترده و وسیع است و در مطالب بعدی تلاش می‌کنیم که به آن نیز بپردازیم.

 چه چیزهایی در موفقیت مفهوم استارت آپ نقش دارند؟

مفهوم استارت آپ نکات زیادی به ما یادآوری می‌کند و به ما نشان می‌دهد که یک جوانه تازه به مراقبت‌های زیادی برای رشد نیاز دارد. مهم‌ترین مرحله در رشد یک درخت یا یک گیاه، مراحل اولیه رشد آن است و اگر از این مرحله به سلامتی عبور کنند، توانایی و تحمل آن در برابر شرایط مختلف افزایش می‌یابد. بنابراین، در مورد استارت آپ ها نیز با موارد مشابهی مواجه هستیم که هر کدام از آن‌ها می‌توانند روند موفقیت این نهال جوان را تحت تأثیر قرار دهند:

۱. بنیانگذاران

 رهبر یک تیم می‌تواند در فرصت‌های مختلف به آنها کمک کند و شرایط را برای موفقیت آنها به وجود بیاورد. یک لیدر یا سرپرست تصمیمات مهمی را اتخاذ می‌کند، دیدگاه دیگران را مورد بررسی قرار می‌دهد و شرایطی را به وجود می‌آورد که گروه به سمت یک هدف خاص حرکت کند. یک سرپرست بی‌کفایت ممکن است روند تصمیم‌گیری در یک گروه را به خطر بیاندازد و حتی روحیه تیمی گروه را از بین ببرد. مفهوم استارت آپ به معنی جمع شدن یک گروه در کنار یکدیگر و تبعیت آنها از خرد جمعی است. پس انتخاب یک رهبر یا سرپرست مناسب می‌تواند به تصمیم‌گیری‌های مؤثر برای اطمینان از رشد و راه اندازی کسب‌و‌کار موفق کمک کند.

۲. تیم

 هیچ وقت فراموش نکنید که استارت آپ در معنی پنهان خود به عنوان تیمی معنی می‌شود که به دنبال یک رؤیا هستند. همانند یک تیم فوتبال، تمامی اعضای یک گروه به سمت یک هدف حرکت می‌کنند و هر چه هماهنگی و همسانی این اعضا با یکدیگر بیشتر باشد، موفقیت آنها تضمین شده است. احتمال خطا و اشتباه توسط همه افراد جامعه وجود دارد، اما اگر اعضای یک تیم بتوانند پشتیبانی لازم را از یکدیگر داشته باشند و تیم را در چالش‌های مختلف همراهی کنند، طی کردن مسیر موفقیت برای آنها سخت نخواهد بود.

۳. استراتژی رشد

 ما در مراحل راه اندازی استارت آپ به این نکته اشاره کردیم که داشتن نقشه راه بسیار حیاتی است و نقش تعیین‌کننده‌ای در موفقیت تیم ایفا می‌کند. سرعت بخشیدن به روند کار در برخی مراحل و کاهش سرعت آن در چالش‌ها به عنوان یک استراتژی حرکتی در نظر گرفته می‌شود و باعث می‌شود که کلیه اعضای تیم از آن پیروی کنند. به خاطر داشته باشید که در روند رشد یک کسب‌و‌کار، هیچ وقت رشد بیش از حد سریع یا بیش از حد کند وجود ندارد و این اعضای تیم هستند که با توجه به نقشه راه، به مسیر حرکتی آن و موفقیت آن کمک می‌کند.

۴. محصول استارت آپ

ممکن است به عنوان یک ایده‌پرداز به سراغ محصولی بزرگ و جذاب بروید که همیشه آرزوی رسیدن و تولید آن را داشته‌اید، اما این بدان معنی نیست که دیگران آن را دوست داشته باشند و با استقبال جامعه مواجه شود. گاهی ممکن است شما در تخصص خود به این نتیجه برسید که تولید یک محصول می‌تواند به جامعه کمک کند، اما اگر این محصول از طرف افراد جامعه پذیرفته نشود، باید خود را برای شکست آماده کنید. به همین دلیل است که پس از ایده پردازی، باید به مطالعه جامعه و تعیین نقشه راه بپردازید تا ببینید که عکس العمل جامعه نسبت به این محصول چیست و آیا استقبال از آن برای موفقیت کسب‌وکار شما مناسب است یا خیر.

۵. بازاریابی و مارکتینگ

 آخرین عنوانی که در بحث مفهوم استارت آپ به آن اشاره کردیم، بازاریابی و مارکتینگ است که به نوعی وظیفه شناساندن و رساندن محصول و خدمات شما به مشتریان را برعهده دارد. این حقیقت را به خاطر داشته باشید که محصولی با نام تجاری ناشناخته، کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد و برای مشتریان هیجان‌انگیز نیست. خود شما به عنوان یک خریدار در فروشگاه به دنبال برندهای شناخته شده می‌روید یا از محصولات معمولی استفاده می‌کنید؟ پس این حق را به ما بدهید که بازاریابی و مارکتینگ را در بحث راه اندازی استارت آپ مهم بدانیم و به شما نیز توصیه می‌کنیم که تمامی تلاش خود را به کار ببرید تا با موفقیت از این مرحله عبور کنید.

 چه چیزهایی در شکست استارت آپ نقش دارند؟

در ادامه مقاله انواع استارت آپ‌ باید بدانید که در بند قبل به این نکته اشاره کردیم که چه چیزهایی می‌تواند موفقیت یک استارت آپ را تضمین کند. اما گاهی ممکن است فاکتورها و عواملی در مسیر حرکت این تیم به وجود بیاید که باعث شود تمامی تلاش آنها از بین رفته و متاسفانه به شکست بیانجامد. به عنوان مثال، در برخی از مواردی که در بند قبلی اشاره شد، کوتاهی در هر کدام از آنها یعنی شکست تیم و از بین رفتن محصول آنها. گروه ما در مدیر وب با بررسی تیم‌های استارت آپی مختلف در سطح کشور، به این نتیجه رسیده است که ۷ عامل زیر در شکست آن‌ها تأثیر گذار است:

– ناتوانی در درک نیاز مشتریان

 کسانی که به دنبال راه اندازی یک استارت آپ هستند، در نهایت می‌خواهند یک محصول تولید کنند و ایده‌های خود را به معرض نمایش گذاشته و به یک مشتری بفروشند. طبیعتاً فروش یک محصول با تکنولوژی بسیار پیشرفته در سطح شهرهای کوچک نمی‌تواند یک ایده مناسب باشد. یک ایده برای تبدیل شدن به یک محصول، زمانی مناسب است که مشتری برای آن پیدا شود. پس تیم‌های بازاریابی و بررسی‌های اولیه ایده، باید بر نیاز مشتریان متمرکز شوند و به این مسئله توجه کنند که افراد جامعه بیشتر به سمت چه محصولاتی متمایل‌اند و این محصول چه نیازی از آنها را برطرف می‌کند.

 -عدم توجه به بازخوردهای نمونه اولیه

 در مراحل راه‌اندازی استارت آپ به این نکته اشاره کردیم که نمونه‌ اولیه نقش مهمی در موفقیت کار دارد. شما وقتی که یک ایده را پرورش می‌دهید، باید چند نمونه اولیه از آن (مثلاً ۱۰۰ عدد) را تولید کنید و در بین طیف‌های مختلف جامعه تقسیم کنید. اگر کسب‌و‌کار شما آنلاین است، می‌توانید ۱۰۰ نسخه دمو ایجاد و با ارسال آن برای دیگران، بازخورد موردنظر خود را بگیرید. این مرحله برای کسب سود یا حتی برای مطالعه بازار نیست؛ بلکه این فرصت به شما داده می‌شود که محصول خود را در معرض قضاوت افراد مختلف جامعه قرار دهید و بازخوردهای آن‌ها را دریافت کنید. اگر نسبت به این بازخوردها عکس العملی نامناسب داشته باشید و به آن توجه نکنید، مطمئن باشید که مسیر شما به سمت پل شکست خواهد بود.

-برنامه‌ریزی با هدف کسب پول و نداشتن اشتیاق برای کار و زحمت

در ادامه مقاله انواع استارت آپ‌ باید بدانید که اگر انگیزه اولیه شما صرفاً کسب درآمد و پول است، منش شما با مفهوم استارت آپ همخوانی ندارد و بهتر است که این کار را شروع نکنید. دلیل ساده این است که برای موفقیت احتمالاً مجبور خواهید شد که در طول روز بیش از ۱۵ تا ۱۸ ساعت کار کنید و حتی ممکن است در چند مرحله متوالی شکست بخورید. یک کارآفرین می‌داند که در نهایت موفق خواهد شد و حتی انتهای مسیر خود را می‌بیند. در واقع آنها می‌دانند که کسب پول به مدت زمان بیشتری نیاز دارد و رسیدن به آن در کوتاه مدت میسر نیست. نداشتن اشتیاق باعث دلسرد شدن سایر اعضای تیم و رها کردن ایده می‌شود.

-نداشتن مهارت لازم برای موفق شدن

 اگر فکر می‌کنید که کار یک کارآفرین، فکر کردن به اندیشه‌های بزرگ و استخدام افراد دیگر برای انجام کار است، بهتر است یک بار دیگر به مفهوم استارت آپ فکر کنید. یکی از دلایل اصلی عدم موفقیت این پروژه‌ها در شروع کار این است که لیدرها و سرپرست‌ها نمی‌توانند چیزهایی که برای موفقیت لازم است فراهم کنند. شروع کار یک استارت آپ از یک ایده خام شروع می‌شود و این کار آفرین است که باید این ایده را به شکل‌های مختلفی پردازش کند تا بتواند از آن یک محصول خوب و مناسب بگیرد. تلاش زیاد، کسب دانش، اختصاص وقت و مشورت با افراد زبده در این حوزه باعث جلوگیری از شکست یک ایده می‌شود.

-عدم توانایی کافی برای افزایش سرمایه

در ادامه مقاله انواع استارت آپ‌ باید بدانید که در بخش قبلی به معرفی انواع سرمایه‌گذار و انجام مراحل مختلف برای پیدا کردن یک سرمایه‌گذار مناسب اشاره کردیم. پیدا کردن سرمایه‌گذار متناسب با پروژه و ایده، یک هنر واقعی است و به ما کمک می‌کند که بسیاری از چالش‌های مالی پروژه را کنار بزنیم. نکته مهمی که در رابطه با موفقیت استارت آپ ها وجود دارد، بحث افزایش سرمایه در مراحل بعدی است. وقتی که شما در مرحله تولید نمونه اولیه یا پایلوت هستید و صرفاً بخش مطالعاتی کار را انجام می‌دهید، هزینه‌های شما کمتر از زمانی است که وارد بحث تولید انبوه می‌شوید. پس اگر یک لیدر یا سرپرست نتواند با مقتضیات پروژه، سرمایه کافی را فراهم کند، احتمال شکست استارت آپ افزایش می‌یابد و یا ممکن است روند رشد آنها کمتر شود.

-رهبری و تیم ضعیف

 به همان اندازه که یک تیم قوی و رهبری قوی به موفقیت یک استارت آپ کمک می‌کنند، می‌تواند باعث شکست آن نیز شود. انتخاب اعضای گروه صرفاً بر اساس توانایی‌های علمی یا توانایی‌های بازاریابی نمی‌تواند تضمین کننده موفقیت یک پروژه باشد، بلکه هم اعضای تیم و هم رهبری باید در قالب یک بدن قرار گیرند و همه آنها برای رسیدن به موفقیت تلاش کنند. حضور این افراد در کنار یکدیگر مانند حضور افراد در یک کشتی است که ممکن است مسیر آنها به سمت ساحل موفقیت باشد و یا در یکی از طوفان‌های مسیر شکست بخورد.

 چند نمونه از استارت آپ های موفق جهانی و ایرانی

 در ادامه مقاله انواع استارت آپ‌ باید بدانید که قبل از اینکه بخواهیم وارد حوزه معرفی استارت آپ های موفق ایرانی شویم، پیشاپیش از کلیه دوستان فعال در این حوزه عذرخواهی می‌کنیم، چون هدف ما در این مطلب معرفی تنها سه مورد از این استارت آپ هاست و امکان معرفی همه آنها نیست. پس به هیچ وجه قصد ناامیدکردن تیم‌های فعال در این حوزه را نداریم و امیدواریم که تمامی استارت آپ های ایرانی در زمینه فعالیت خود موفق باشند. طبق آمارهای بین المللی، سه استارت آپ موفق ایرانی عبارتند از:

دیجی کالا

دیجی کالا یک فروشگاه اینترنتی آنلاین در ایران است که توسط برادران محمدی در ایران راه اندازی شده است. این فروشگاه در زمینه‌های مختلفی فعالیت دارد و محصولات حوزه‌های دیجیتال، فناوری، کسب‌و‌کار، محصولات خانگی و مواردی دیگر را به فروش می‌رساند. این شرکت یکی از نمونه‌های موفق استارت آپ ایرانی است که کار خود را از فروش محصولات کوچک و خرده‌فروشی آغاز کرده و در حال حاضر یکی از موفق‌ترین کسب‌وکارهای اینترنتی در ایران است.

آپارات

 آپارات یکی از سرویس‌های اشتراک گذاری فیلم‌های ویدیویی در ایران است که به عنوان اولین سرویس فعال در این حوزه خود را معرفی کرد. آغاز به کار آپارات به سال ۱۳۸۹ برمی‌گردد و توسط شرکت فناوران ایده‌پرداز صبا راه‌اندازی شده است. درآمد این سرویس از طریق تبلیغات و فروش برخی محصولات خاص انجام می‌گیرد و در حال حاضر از لحاظ اقتصادی، یکی از بهترین شرکت‌های اینترنتی فعال در ایران به شمار می‌رود.

تخفیفان

تخفیفان یکی از استارتاپ‌های منحصر به فرد و خاص در ایران است که مکانیزم‌های مختلفی برای ارائه تخفیف به مشتریان خود تعریف می‌کند. این گروه فعالیت خود را در سال ۱۳۹۰ با شعار «ارزان‌تر لذت ببرید» شروع کرده است و در حال حاضر در زمینه‌های مختلفی، به معرفی تخفیف‌های متعلق گرفته به هر کالا می‌پردازد. در وب سایت تخفیفان، خدمات مختلف مربوط به حوزه رستوران و کافی شاپ، هنر و تئاتر، تفریحی و ورزشی، آموزش، سلامتی و پزشکی، زیبایی و آرایشی، هتل و سفر و همچنین کالاها و برندها معرفی می‌شود و تخفیف برخی از آنها تا ۹۰ درصد نیز می‌رسد. 

اوبر (Uber)

اوبر یکی از موفق‌ترین استارت آپ های جهانی است که توسط یک ایرانی به اسم دارا خسروشاهی مدیریت می‌شود. سرمایه این شرکت نزدیک به ۶۸ میلیارد دلار برآورد شده است و در زمینه تاکسی‌های اینترنتی فعالیت می‌کند.

ایربی‌ان‌بی (Airbnb)

ایر‌بی‌ان‌بی یک شرکت آمریکایی فعال در حوزه خدمات مسافرتی است، که محل اقامت و تورهای مسافرتی مختلف را معرفی می‌کند. این شرکت توسط برایان چسکی مدیریت شده و سرمایه آن در حدود ۳۱ میلیارد دلار برآورد می‌شود. این شرکت نیز مانند شرکت‌های ایرانی از یک کسب‌و‌کار کوچک و استارت آپی شروع شده است.

پینترست (Pinterest)

پینترست یکی از سرویس‌های بین‌المللی اشتراک‌گذاری تصاویر است که به عنوان یک رقیب اصلی برای تصاویر گوگل معرفی می‌شود. این شرکت با سرمایه ۱۱ میلیارد دلاری توسط بن سیلبرمن مدیریت می‌شود و هنوز هم روند رو به پیشرفت خود را ادامه می‌دهد.

استارت آپ ویکند (startup weekend) چیست؟

آخرین بحثی که در رابطه با مفهوم استارت آپ وجود دارد، استارت آپ ویکند است که یک گردهمایی به صورت آموزشی و تجربی برای کارآفرینان و افراد ایده‌پرداز است تا در جریان آن بتوانند ایده‌های خود را با یکدیگر در میان گذاشته و آنها را در معرض قضاوت داوران و مربیان قرار دهند. این برنامه از این جهت اهمیت دارد که تعداد افراد شرکت کننده در آن زیاد است و در کشورهای معتبر دنیا اجرا می‌شود. کشور ما نیز هر ساله این برنامه را اجرا می‌کند که در سال جاری در ۲۰ اسفند برگزار خواهد شد.

 در ادامه مقاله انواع استارت آپ‌ باید بدانید که روند اجرای استارت آپ ویکند بدین صورت است که افراد شرکت کننده از عصر پنجشنبه در یک محل گرد هم می‌آیند و ایده‌های خود را مطرح می‌کنند. به کسانی که ایده دارند، ۶۰ ثانیه وقت داده می‌شود تا در مورد ایده خود صحبت کرده و توجه شرکت‌کنندگان را به آن جلب کنند. پس از مطرح شدن هر کدام از این ایده‌ها، افراد شرکت‌کننده به یکی از این تیم‌ها جذب شده و در کنار یکدیگر زمینه تجاری‌سازی ایده مورد نظر را فراهم می‌کنند. تمامی این مراحل در طی سه روز انجام می‌شود و گردهمایی در ساعت ۹ شب یکشنبه هفته بعد به پایان می‌رسد.

 مراسم اختتامیه این گردهمایی شامل معرفی ایده‌های برتر و استارت آپ های برتر است که شامل افرادی می‌شود که توانسته باشند بهترین راهکار ممکن را برای تجاری‌سازی محصول مورد نظر معرفی کنند. این برنامه در ۵۴ ساعت برگزار می‌شود و افراد می‌توانند از بین شرکت‌کنندگان، تیم خود را تشکیل دهند. گردهمایی استارت آپ ویکند یکی از بهترین ابزارها برای عملی کردن مفهوم استارت آپ در سطح جامعه است و معمولاً هر ساله برخی از این ایده‌ها توسط منابع مالی مورد حمایت قرار می‌گیرند.

استارت آپ یک شرکت است که در مرحله اول عملیات خود قرار دارد. این شرکت ها اغلب در ابتدا توسط بنیانگذاران کارآفرین خود حمایت می‌شوند و برای توسعه محصول یا خدمات مورد استفاده قرار می گیرند، زیرا بنیانگذاران آنها معتقدند برای این کار تقاضا وجود دارد. با توجه به درآمد محدود یا هزینه های بالا، اکثر این عملیات های در مقیاس کوچک در دراز مدت پایدار نیستندو بدون کمک سرمایه گذاران دوامی نخواهند داشت.

در اواخر دهه ۱۹۹۰، شایع ترین نوع شرکت استارت آپی، داتکام بود. سرمایه گذاری در این زمان بسیار آسان بود که به سبب علاقه سرمایه گذاران برای ظهور این نوع از تجارت ها بود. به زبان ساده، استارتاپ یک کسب و کاری است که قسمتی از آن مبتنی بر فناوری است. هر کسب و کار که بر پایه فناوری است، لزوما استارتاپ نیست، ولی همه استارتاپ‌ها به طرزی از وب، موبایل، اینترنت و تکنولوژی های جدید استفاده می‌کنند تا رشد بالایی داشته باشند و به تعداد کاربران بالایی برسند.

استارت آپ (به انگلیسی: Startup یا Start-up) را به فارسی به شرکت نوپا ترجمه کرده‌اند.

اگر چه در تعریف استارت آپ بر این مسئله تاکیدی وجود ندارد که حتماً فعالیت آن در حوزه تکنولوژی یا فن آوری اطلاعات باشد، اما به دلیل اینکه بسیاری از استارت آپ ها در سالهای اخیر، حول این زمینه‌ها شکل گرفته‌اند، گاهی در تعریف استارت آپ به این مسئله هم اشاره می‌شود که استارت آپ باید در حوزه فن آوری‌های نوین فعال باشد.

 کسب و کاری که پایداری برای اعضای آن دغدغه است و فرصت جو است اما فرصت طلب نیست.

 در ادامه مقاله انواع استارت آپ‌ باید بدانید که کسب و کاری که الزاماً مقیاس پذیر نیست. اگر چه طبیعتاً مقیاس پذیری برای آن مزیت و مطلوب است. پس اگر مادر یک خانواده کسب و کاری نوپایی ایجاد کند که فقط هزینه ماهیانه آنها را تامین کند و هرگز بزرگ نشود، همین که پایدار باشد، از نظر متمم یک استارت آپ است.

 کسب و کاری که ممکن است مبتنی بر تکنولوژی های نوین باشد یا نباشد.

 کسب و کاری که هنوز در شرایط ابهام است و دوران نوزادی و کودکی خود را طی می‌کند.

بنابراین، اگر شکل‌های خاصی از کسب و کار نوپا مد نظر ما باشد، آن را با صفات مربوطه ذکر خواهیم کرد. مثلاً ممکن است چنین اصطلاحاتی را به کار ببریم:

• کسب و کار نوپا مبتنی بر تکنولوژی های نوین
• استارت آپ مبتنی بر فن آوری اطلاعات
• کسب و کار نوپای خانگی
• کسب و کارهای نوپای آینده نگر
• کسب و کارهای نوپای ایجادکننده تحول در بازار (Disruptive)

در برخی وب‌سایت‌ها چنین ذکر شده که فرهنگستان زبان و ادب فارسی واژه‌ی کارآغازیان را به عنوان معادل فارسی واژه‌ی Startup برگزیده است. اما فرهنگستان چنین ادعایی را تکذیب کرده است

استارتاپ ویکند

استارتاپ ویکند رویدادی ۵۴ ساعته در آخر هفته می‌باشد که در آن افراد در گروه های مختلف (توسعه دهندگان، مدیران کسب و کارها و …) ایده هایشان را مطرح می‌کنند. در واقع استارت آپ ویکند مکانی برای ارائه ایده هاست. داوران و شرکت های سرمایه گذاری با مشاهده ایده های مختلف تصمیم به قبول یا رد ایده ها می‌گیرند. اولین تاریخچه استارتاپ ویکند startupweekend که به نوعی اولین تاریخچه استارت آپ به شکل امروزی نیز می‌باشد، به سال ۲۰۰۷ در شهر بولدر ایالت کلرادو در آمریکا برمی‌گردد. در آن رویداد ۷۰ سرمایه گذار حضور داشتند.

تاریخچه انواع استارت آپ در ایران

تاریخچه‌ی استارتاپ‌های معروفی که همه با آن‌ها سر و کار داریم و اکثراً در حوزه فناوری اطلاعات (IT) فعالیت می‌کنند حداکثر به ۸ تا ۱۰ سال گذشته بر می‌گردد. اما اکوسیستم کارآفرینی و استارتاپی ایران پیشینه قدیمی‌تری دارد و فعالیت آن به دهه ۷۰ بر می‌گردد. طرح پدید آوردن شرکت‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر برای اولین بار در شرکت‌هایی نظیر سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران و اسپانسر پروژه‌های نوپا مانند مرکز صنایع نوین شکل گرفت.

در ادامه مقاله انواع استارت آپ‌ باید بدانید که اولین شرکت‌های پدید آمده در حوزه فناوری ارتباطات (Communication Technology) و مخابرات بودند و بخشی از زیرساخت‌های مخابراتی ایران در دهه ۷۰ و ۸۰ توسط این شرکت‌ها به وجود آمدند. مخابرات و بایوتکنولوژی دو حوزه‌ی اصلی کسب و کار در زمینه نوآوری بودند که بعد از جنگ بر اساس نیازهای کشور شکل گرفتند. در آن زمان ادبیات استارتاپ هنوز مفهومی نداشت. در اوایل دهه ۹۰ با به وجود آمدن مراکز رشد و شتاب‌دهنده‌ها در کنار دانشگاه‌ها، تیم‌های مختلفی پدید آمدند که منجر به رشد نیروی انسانی اکوسیستم استارتاپی ایران شدند.

داستان کسب و کارهای موفق در ایران و مسیری که در راه رسیدن به موفقیت طی کردند بسیار شنیدنی و آموزنده است. در این مقاله انواع استارت آپ‌ با این کسب و کارهای موفق بیشتر آشنا می شویم.

لیست استارت آپ های ایرانی ( استارت آپ های جدید ایران )

در ادامه مقاله انواع استارت آپ‌ باید بدانید که در زیر لیست استارت آپ های موفق ایرانی آورده شده است تا با مفهوم فضای انواع استارت آپ در ایران آشنا شوید. بسیاری از این استارت آپ ها جز استارت آپ های جدید ایران بحساب می آیند.

استارت آپ های دیگری نیز وجود دارند که در حوزه های مختلف فعالیت می‌کنند. در زیر می‌توان آن ها را مشاهده کرد:

• رزرو اقامتگاه:موسم و شب
• فروش اپلیکیشن:کافه بازار، اول مارکت موسیقی: نواک
• خدمات مالی:زرین پال، فون پی، وین وین، پیمنت، اکسپرس، باهمتا، پی پینگ
• تبلیغات در موبایل:تپسل
• فروش لوازم منزل و خوراکی:۵۰۴۰
• خدمات منزل:هوم سرویز، اچاره، استادکار
• آموزش:فرانش، مکتب خونه، استاد بانک، استاد سلام
• خشک شویی آنلاین:زودشور
• سلامت:تله طب، آزمایش آنلاین، دکتر دکتر
• تبلیغات اینترنتی:صباویژن و ای نتورک

با توجه به لیست بالا می توان استارت آپ های مورد نیاز ایران را شناسایی کرد و با یک ایده پردازی صحیح آن را بوجود آورد

برخی اصطلاحات و واژگان استارتاپی در مقاله انواع استارت آپ‌

شتاب دهنده استارتاپ

شتاب دهنده ها به اجرایی شدن ایده و مدل کسب و کار استارتاپ های موجود کمک می‌کنند. آنها در زمان معین سه تا چهار ماهه کار می‌کنند و از یک مدل رسمی استفاده کرده و استارتاپ های برتری را انتخاب می‌‌کنند که مقیاس‌پذیر بوده و قابلیت رشد سریع را دارند. شتاب دهنده ها امکاناتی نظیر دفتر کاری و حمایت های ارتباطی و آموزشی در اختیار تیم‌های استارتاپی قرار می‌دهند به‌علاوه سرمایه‌ای (حدود ۲۵ میلیون) را در ازای درصدی از پیش تعیین‌شده از سهام (حدود ۱۵ درصد) در اختیار استارتاپ ها قرار می‌دهند.

مرکز رشد استارتاپ یا انکوباتور

مرکز رشد یا انکوباتور، یکی از ابزارهای رشد اقتصادی است که به منظور حمایت از کارآفرینان تحصیل‌کرده تأسیس می‌شود و با ارائه امکانات و تسهیلات عمومی، زمینه پا گرفتن شرکت‌های جدید را فراهم می‌کند. این مراکز بیشتر در مراحل اولیه کار، به شرکت‌های استارتاپی کمک می‌کنند و بر بقای استارتاپ تمرکز دارند. آنها مثل مربی کار کرده و از وقت و منابع خود مایه می‌گذارند. به طور کلی مراکز رشد، روی استارتاپ سرمایه گذاری نکرده و سهامی را نیز نمی‌گیرند.

لین استارتاپ در مقاله انواع استارت آپ‌

لین استارتاپ در لغت به معنی استارتاپ ناب است. Lean Startup در واقع یک سیستم برای ساخت یک کسب و کار یا محصول است که در این سیستم از استراتژی کاهش ریسک استفاده می‌شود. در این سیستم به صورت مداوم محصول و ایده‌های جدید آزمایش می‌شوند و با بازخورد گرفتن سریع از مشتریان، اعتبار سنجی می‌شوند به طوری که کارهای بدون فایده حذف و کارهای ارزشمند گسترش می‌یابند.

استارتاپ ویکند چیست ؟

استارتاپ ویکند دورهمی استارتاپی ها، برنامه نویسان، گرافیست‌ها، ایده پردازان، بازاریاب ها، مدیران و سرمایه گذاران می‌باشد به طوری که این افراد در چند روز متوالی آخر هفته (معمولا ۳ روز) گرد هم می‌آیند. در این رویدادها ایده‌ها و طرح‌های جدیدی مطرح می‌شود و تیم‌هایی برای کار بر روی ایده‌های جدید تشکیل می‌شود تا به چالش‌ها و نیازهایی بر این اساس پاسخ داده شود.

استارتاپ گرایند در مقاله انواع استارت آپ‌

استارتاپ گرایند رویدادی حمایتی است که در آن از کارآفرینان و موسسان کسب و کارهای نوپا که عملکرد موفقیت آمیزی داشته اند دعوت می‌شود تا در مورد بیزینسشان صحبت کنند و داستان موفقیتشان را بگویند. این رویداد فرصتی برای استارتاپی هاست که از تجربیات یکدیگر استفاده کنند.

طرح کسب و کار یا بیزینس پلن

در ساده‌ترین شکل، یک طرح کسب و کار یا بیزینس پلن یک سند است که اصول اولیه در مورد کسب و کار، محصولات، و خدمات شما را مشخص می‌کند، بازاری را که هدف قرار داده‌اید، اهدافی که برای کسب و کار دارید و چگونگی دستیابی به آن اهداف را بیان می‌کند. بیزینس پلن یکی از مهم‌ترین برنامه‌هایی است که شما باید هنگام شروع یک کسب و کار داشته باشید.

سرمایه گذاری خطرپذیر

شرکت‌های سرمایه گذاری زیادی از قبل وجود داشته اند. این شرکت‌ها بر روی استارتاپ هایی که به درآمد رسیده باشند و نسبتا وضعیت خوبی داشت باشند سرمایه گذاری می‌کنند. سرمایه گذار خطرپذیر یا VC وابسته به این که چقدر کسب و کار سودده باشد و چه درصدی از سهام به او واگذار شود، سرمایه‌ای را در اختیار تیم استارتاپی قرار می‌دهد تا آن‌ها را به جلو براند و به سود بالایی برساند. قرارداد‌ها بین سرمایه گذاران و استارتاپ ها سفت و سخت‌تر از شتاب دهنده ها می‌باشد و معمولا به تیم استارتاپی در چند گام سرمایه داده می‌شود. در صورتی که تیم در هر مرحله موفق شود و به شاخص‌های تعیین شده (مطابق با قرارداد) دست یابد، هزینه مراحل بعد برای ادامه راه نیز به تیم داده می‌شود.

لیست استارتاپ های ایرانی در مقاله انواع استارت آپ‌

از چندین سال پیش در ایران کسب و کارهای استارتاپی به وجود آمدند. برترین استارتاپ های ایرانی وبسایت‌ها و اپلیکیشن‌هایی شناخته شده بین مردم هستند که لیست جامعی از آن‌ها توسط رسانه اکوموتیو گردآوری شده است که در لینک دسته بندی استارتاپ های ایرانی می‌توانید آن را مشاهده کنید.

حالا که از چیستی استارتاپ آگاه شده‌اید، در ادامه کمی در مورد “نحوه تأمین سرمایه استارتاپ ها” نیز صحبت خواهیم کرد.

انواع روش‌های تأمین سرمایه استارتاپ ها

دوستان، دنبال‌کنندگان، و خانواده

اکثر مردم این افراد را گزینه مناسبی نمی‌دانند اما آنها می‌توانند قابل‌اعتمادترین سرمایه گذار باشند، چرا که نزدیکان کارآفرینان هستند. به‌علاوه، این شکل از سرمایه گذاری می‌تواند برای ارزیابی ایده‌هایتان جواب بدهد. وقتی هیچ کس دیگری برای سرمایه گذاری روی ایده‌هایتان متقاعد نشده، نزدیکان می‌توانند سرمایه اندکی را به استارتاپ شما تزریق کرده و به آن کمک کنند.

فرشتگان کسب و کار در مقاله انواع استارت آپ‌

انجل‌ها یا سرمایه گذاران فرشته افرادی هستند که اگر ایده شما را خوش‌آتیه بدانند، در ازای وام یا سهام، با سرمایه گذاری پول خودشان، از کسب و کارتان حمایت می‌کنند. این افراد با تجربه یا روابط خود در دیگر جنبه‌ها نیز خودشان را درگیر می‌کنند. آنها به استارتاپ ها در برداشتن اولین قدم‌ها کمک می‌کنند بدون اینکه به نرخ بازگشت سرمایه خیلی فکر کنند. سرمایه گذاران فرشته نقطه مقابل سرمایه گذاران خطرپذیر  هستند.

بذرمایه در مقاله انواع استارت آپ‌

بذرمایه یا Seed Capital، بودجه اولیه هر استارتاپ جهت تأمین هزینه فعالیت‌های اولیه به منظور جذب سرمایه گذاران خطرپذیر است. توانایی‌های کسب و‌ کار کارآفرین، و مزایای محصول تعیین می‌کنند که سرمایه گذار چه مقدار بذرمایه در استارتاپ سرمایه گذاری خواهد کرد.

سرمایه خطرپذیر در مقاله انواع استارت آپ‌

سرمایه خطرپذیر در میان شرکت‌های استارتاپی محبوبیت بیشتری یافته است، شرکت‌هایی که نتوانسته‌اند بودجه مورد نیاز خود را از منابع دیگری مثل وام‌های بانکی تأمین کنند. سرمایه گذاران خطرپذیر افرادی هستند که سرمایه استارتاپ ها یا کسب و کارهای کوچکی را فراهم می‌سازند که قابلیت رشد در دراز‌مدت را دارند. علت اصلی کاهش شدید این نوع سرمایه گذاری این است که سرمایه گذار سهام گرفته و درنتیجه در تصمیمات شرکت حرفی برای گفتن خواهد داشت.

برای شروع این سرمایه گذاری، هر کسب و کاری باید ابتدا طرح کسب و کار  خود را به سرمایه گذار ارائه دهد، در ادامه تحقیقات نظام‌مندی روی این طرح و محصول شرکت انجام می‌گیرد. سپس، سرمایه گذار با مشاوره دادن و نظارت کردن بر رشد شرکت، نقش فعالانه‌ای در تأمین بودجه آن بر عهده می‌گیرد.

تأمین سرمایه جمعی در مقاله انواع استارت آپ‌

این روزها چندین پلت‌فرم تأمین سرمایه جمعی در کشورمان دسترس است. استارتاپ، برای تأمین برخط سرمایه جمعی باید یک پویش راه بیاندازد، اگر سرمایه گذاران ایده کسب و کارش را دوست داشته باشند، می‌توانند در این پویش سرمایه گذاری کنند. بدین ترتیب تأمین سرمایه جمعی برخط می‌تواند پیش از راه اندازی کسب و کارتان به شما کمک کند.